Musikî Faslı

Aldı aklım bir gonce leb

Aman ey şuh-i nâzende

Dem bu demlerdi ki idüp hemdem-i ülfet beni

Ey serv-i gülzâr-ı vefâ

Ey nev-bahâr-ı hüsn ü ân

Ey sîne-i sâf lâl-i mül her dilbere vermem gönül

Bulsun ikbâl devletin günden güne olsun küşâd

Söylemez miydim sana ey gül-izâr

Gelse nesim-i subh ile müjde şah-i bahardan

Gitti de gelmeyiverdi

Sevdiceğim âşıkını ağlatır

Gönül durmaz su gibi çağlar

Sana ey cânımın cânı efendim

Yine neş'e-i muhabbet dil ü cânım etti şeydâ

Ey gül-i bağ-ı edâ, sana oldum müptelâ

Reh-i aşkında edip kaddimi kütâh gönül

Yine bir gülnihâl aldı bu gönlümü

Gözümde dâim hayâl-i cânâ

Bu gece ben yine bülbülleri hâmûş ettim

Bir dilber-i nâdîde, bir kâmet-i müstesnâ

Ey kâşı keman tîr-i müjen cânıma geçti

Aşk âteşi sînemde yine şûle-feşândır

Ahteri düşkün garib ü âşık-ı âvâreyim

Kamer çehre, perî-rû, tende cânım

Tasdî edeyim yâri biraz da sühânimle

Muntazır teşrîfine hâzır kayık

Sende acep uşşâka eziyet mi çoğaldı

Gurûb etti güneş dünyâ karardı

Niçin terkeyleyip gittin a zâlim

Geçti zahm-ı tîr-i hicrin tâ dil-i nâşâdıma

Güzel gün görmedi âvâre gönlüm

Olmaz ilaç sîne-i sad-pâreme

Gösterip ağyâre lûtfun bizlere bîgânesin

İltimâs etmeğe yâre varınız

Humârı yok bozulmaz meclisi meyhane-i aşkın

Devâ yokmuş neden bîmâr-ı aşka

Bakmıyor çeşm-i siyah feryâde

Vücud iklîminin sultânısın sen